spreken

Eerst de regels leren (jaaaaren werk), dan een Rus horen praten in het echt, en er geen ene *^&% van begrijpen (zomaar een voorbeeld). Theorie is altijd net wat anders dan praktijk, en soms zijn de verschillen groot.

De één een w met alleen rechte lijnen (net een E die omgevallen is), de ander hetzelfde met een staart of haak eraan. Of iets dergelijks. Niet alleen uiterlijk liggen ш en щ dicht bij elkaar, ook in klank. Zo dicht dat het onderscheid niet makkelijk te maken is.

Natuurlijk is er ook een Russische versie van de kat die krullen van de trap krabt. En de Russische taal zou zichzelf niet zijn als daar niet een hele verzameling van was. Plus recordpogingen om ze zo snel mogelijk goed uit te spreken.

Over Russische woorden wordt heel wat gestruikeld. Vanwege niet weten waar de klemtoon ligt, door die vreemde klanken, of omdat het gewoon tongbrekers zijn. Wat nogal overdreven klinkt, maar zo heet het nou eenmaal. Hier moeilijke en lange woorden waarover je je tong (niet) breekt.

Het ziet eruit als twee letters en het heeft een onbeschrijfelijke klank. De 29ste letter uit het Russische alfabet is een heel aparte in de reeks, en geeft vooral problemen met de uitspraak. De klank van de ы, want daarover gaat het, komt in onze taal niet voor. In andere talen evenmin (naar het schijnt Turks uitgezonderd), dus je krijgt ы niet meteen goed uit je mond.

Een definitie van slang is moeilijk te geven. Maar waarom proberen wanneer anderen het al hebben gedaan?
‘Registers van taalgebruik (…) die hetzij voorbehouden zijn aan een sociale groep, hetzij worden beschouwd
als “plat”, dat wil zeggen substandaard taalgebruik’, zegt
Wikipedia.