Fouten maken in cyrillisch is niet erg. Doet iedereen. Maar fout cyrillisch, dat is de grootste fout die je kunt maken. En het ergste wat je met dat edele cyrillisch maar kunt doen.
Nog één keer benadrukken dat – en waarom – het nuttig en belangrijk is te weten waar de klemtoon in het Russisch valt. En hoe die wetenschap je helpt, bij zowel de spelling van het woord крокодил (krokodil) als de uitspraak van namen zoals Tolstoj.
De één een w met alleen rechte lijnen (net een E die omgevallen is), de ander hetzelfde met een staart of haak eraan. Of iets dergelijks. Niet alleen uiterlijk liggen ш en щ dicht bij elkaar, ook in klank. Zo dicht dat het onderscheid niet makkelijk te maken is.
Het ziet eruit als twee letters en het heeft een onbeschrijfelijke klank. De 29ste letter uit het Russische alfabet is een heel aparte in de reeks, en geeft vooral problemen met de uitspraak. De klank van de ы, want daarover gaat het, komt in onze taal niet voor. In andere talen evenmin (naar het schijnt Turks uitgezonderd), dus je krijgt ы niet meteen goed uit je mond.
>-
>-