Na als eerste de gewone getallen of hoofdtelwoorden, hier en als tweede de rangtelwoorden. Zoals eerste en tweede. In het Engels ordinal numbers, en in Russisch порядковые числительные (klemtoon twee keer op de tweede lettergreep). Meestal makkelijk af te leiden van het hoofdtelwoord – al zijn o.a. eerste en tweede daar meteen een uitzondering op.

De eerste naamval (nominatief, именительный падеж) krijg je min of meer cadeau. Zoals een woord in het woordenboek staat, zo staat het ook al in de eerste naamval. ‘Nominatief’ komt niet voor niets van nominare (benoemen), en in именительный herken je wellicht имя en dat is naam.

Vragen stellen is niet moeilijk in het Russisch. Het enige verschil tussen vraag en mededeling kan de toon zijn. Ivan gaat naar de universiteit: Иван идёт в университет. Het enige wat nodig is om van dat bericht een vraag te maken is een vragende toon als je spreekt, en een vraagteken bij schrijven of tikken.

De ‘gewone’ vormen van de Russische persoonlijk voornaamwoorden (die in eerste naamval) leer je snel of ken je misschien al. Ik = я, jij = ты, hij = он, zij (enkelvoud) = она, het = оно, wij = мы, u/jullie = вы, en zij (meervoud) = они. Die woorden veranderen per naamval; wel zijn er binnen die veranderingen veel overeenkomsten.

De letter ё is de panda van het Russische alfabet. Ervan uitgaand dat de panda balanceert op de rand van uitsterven en daarom speciale aandacht nodig heeft. De panda krijgt aandacht genoeg, ondertussen dreigt de letter ё een stille dood te sterven.

Kennis die je hebben wil: het werkwoord ‘hebben’ bestaat eigenlijk niet in het Russisch. Natuurlijk zijn er manieren om bezit uit te drukken, maar dat gebeurt net wat anders dan in veel andere talen. Enigszins indirect. Minder hebberig. Of: iets lyrischer.

Veel Russische werkwoorden eindigen op -ать of -ить. Beide categoriën hebben eigen vervoegingen. Werkwoorden die eindigen op -ать volgen de eerste of е/ё-vervoeging; eindigen ze op -ить, dan is de tweede of и-vervoeging van toepassing (uitzonderingen en onregelmatigheden hier buiten beschouwing gelaten).

Cijfers in het Russisch kunnen al een puzzel zijn als je van 1 tot 10 gaat tellen. De woorden voor 4 (четыре) en 5 (пять) lijken in niks op wat je kent, восемь (8) is ook gek, en 9 (девять) en 10 (десять) lijken op elkaar.

Elk zelfstandig naamwoord in het Russisch is mannelijk, vrouwelijk of onzijdig. Je moet altijd weten in welke categorie het valt, en meestal is dat niet moeilijk. Woorden die eindigen op een klinker zijn mannelijk, woorden die eindigen op а of я zijn vrouwelijk, woorden die eindigen op о of е zijn onzijdig.

Voor beginners zijn er zinnen in overvloed. Te zien, te beluisteren en na te zeggen, opdat je snel je eigen mooie zinnen maakt. Nuttig voor dat laatste is onderstaande video, van RussianPod101. Met потом (daarna), но, (maar), тем временем (ondertussen) en потом nog zeven.

In het Russisch kun je veel zeggen met weinig middelen. De taal is compact en veel zinnen zijn eenvoudig. ‘Hij is een ingenieur’ is al niet lang, maar Russen halen daar de helft af. ‘Hij ingenieur’: daarmee is het ook gezegd. De taal heeft weinig woorden nodig, wel precies de goede.

Russisch leren begint bij dat wonderlijke alfabet. 33 tekens, 7 meer slechts dan in ons abc, dus hoe moeilijk kan het zijn? Zelf ontdekken natuurlijk. Met apps bijvoorbeeld: keus genoeg in Google Play en Apple App, vaak gratis. Of door clips te kijken en luisteren – ook al voor niks. De tweede taal is meestal Engels.